रोगको मात्रै हैन यहाँ, भोकको पनि कहर छ
गाउँले बरु दुस्ख बुझ्छ, निर्दयी त सहर छ ।।
कसैले थोरै राहत, ल्यायो मेरो भान्छासम्म
तर उसलाई मसँग, फोटो खिच्ने रहर छ ।।
चिल्ला गाडी चढ्नेले, किन आँखा देख्दैनन्
हेर्नोस् त सडकभर, भोकाहरुको लहर छ ।।
कोही सिङ उम्रिएका, कोही दाह्रा पलाएका
मान्छे पनि मान्छे भएनन्, मेरो यस्तो ठहर छ ।।
मेरा प्रगति देखी जल्नेलाई, विशेष अवसर जानुस्
घुट्क्याइदिनुस्, पर बोतलमा जहर छ ।।
प्रतिक्रिया दिनुहोस्